۱. کاربردهای اکسیژن
اکسیژن گازی بی‌مزه است. نه بو دارد و نه رنگ. ۲۲٪ از هوا را تشکیل می‌دهد. این گاز بخشی از هوایی است که مردم برای تنفس از آن استفاده می‌کنند. این عنصر در بدن انسان، خورشید، اقیانوس‌ها و جو یافت می‌شود. بدون اکسیژن، انسان‌ها قادر به زنده ماندن نخواهند بود. همچنین بخشی از چرخه حیات ستارگان است.
۲. کاربردهای رایج اکسیژن
این گاز در کاربردهای مختلف شیمیایی صنعتی استفاده می‌شود. از آن برای ساخت اسیدها، اسید سولفوریک، اسید نیتریک و سایر ترکیبات استفاده می‌شود. واکنش‌پذیرترین نوع آن ازن O3 است. در واکنش‌های شیمیایی متنوعی کاربرد دارد. هدف افزایش سرعت واکنش و اکسیداسیون ترکیبات ناخواسته است. برای ساخت فولاد و آهن در کوره‌های بلند به هوای اکسیژن داغ نیاز است. برخی از شرکت‌های معدنی از آن برای تخریب سنگ‌ها استفاده می‌کنند.
۳. کاربرد در صنعت
صنایع از این گاز برای برش، جوشکاری و ذوب فلزات استفاده می‌کنند. این گاز قادر به تولید دماهای ۳۰۰۰ و ۲۸۰۰ درجه سانتیگراد است. این دما برای مشعل‌های اکسی-هیدروژن و اکسی-استیلن مورد نیاز است. یک فرآیند جوشکاری معمولی به این صورت است: قطعات فلزی به هم متصل می‌شوند. از شعله‌ای با دمای بالا برای ذوب کردن آنها با گرم کردن محل اتصال استفاده می‌شود. انتهای آنها ذوب و جامد می‌شوند. برای برش فلز، یک انتها تا زمانی که قرمز شود گرم می‌شود. سطح اکسیژن تا زمانی که جزء داغ قرمز اکسید شود، افزایش می‌یابد. این امر فلز را نرم می‌کند تا بتوان آن را با چکش از هم جدا کرد.
۴. اکسیژن جوی
این گاز برای تولید انرژی در فرآیندهای صنعتی، ژنراتورها و کشتی‌ها مورد نیاز است. همچنین در هواپیماها و اتومبیل‌ها نیز استفاده می‌شود. به عنوان اکسیژن مایع، سوخت فضاپیما را می‌سوزاند. این امر نیروی رانش مورد نیاز در فضا را تولید می‌کند. لباس‌های فضایی فضانوردان تقریباً اکسیژن خالص دارند.